Düşler Kuruyorum Üşüyen, Aç, Ağlayan Çocuk Kalmasın | Dilaver Karagöz
Hafif yağmur kirpiklerime düşen, bakışlarım uzaklara
Paltosuz üşüyen çocuklara gülümseyerek
Merhametli insan kılığına girdi yüreğim
İçime gömülü tüm titremeleri paylaşmak istiyorum
Bir kıvılcım bekliyorum tenimden
İçimde gürül gürül yanan ateş
Yaşlı kafamı göve kaldırıyorum
Biraz sıkıntılı , biraz da şikayet eder gibi
Yağmur tanelerinin ezgisini seyre dalmışım
Derinlerde bir yerde köy türküsü
Bulutları gördükçe efkarlı yürüyüşüm
Yüreğimde ömür anlamına geliyor
Yürürken gün ışığının yüzüme vuruşu
Mutluluk adımlarında biraz yorgunluk
Nefesimde aksine derin bir rahatlama
Tüm bu düşler ısınmak anlamına geliyor
Soğuk gecelerde sıcak sarılmalarda
Ben yine o tahta duvarlara resimler çiziyorum
Bir bilseniz nice çocukların düşündeyim
Üşümemek için kalbimin çalılıklarında
Harlı gönül’e yeni odunlar ekliyorum
Çocuklukla kaynaşan gençlik var
İrili ufaklı anılar hayale dökülüyor
Kara gözlerime sinen düşlerimde
Düşlerim düşüncelerimin gözyaşıdır
Çocuklar heba iken gülmek haram oldu
Bir dilim ekmek bir kase sıcak çorba
Varlık, ana baba kardeş gülüşleri
Dilaver Karagöz
..