Dünyanın Tüm Sabahları İçin / Yelda Karataş
Ben bu şiiri yazdıktan sonra,(2009) filmin farkına varanlar oldu ne güzel. Sonra cümleyi ‘dünyanın tüm sabahları’ diye şarkılar falan yazdılar.. Yani kitlesel cehaletten faydalanmak bizim ülkemizde hep yapılıyor…
Tren rayları da böyle bir öykü işte…içimizi acıtan; yeni bir şey gibi algılıyoruz… Keder ve hüzün hep bize kalıyor … hep…
Dünyanın Tüm Sabahları İçin
Ne için rüzgâr
Mumun şarabında ölümden dönen göz
Onun aşkı benden büyük diyen söz
O kayık sonsuzluktan gelen
Ve dokunulmaz elleri gecenin
Gözyaşlarının sesi yedinci telde
Ne kadar mutluyum seni yetiştirdiğim için
Ne kadar mutluyum sana yetiştiğim için
Ölümün kulağına dolan o yaz gecesi
Bestelenmiş o çocukluk için
‘ Dünyanın Tüm Sabahları’ ayakta
Ah kalbinden geçmiyorsa müzik hayat bir sessizlik
Ölüm sadece bir sonuç yaşanmamış sesler için
Zamansız varılan zamanlar gibi
Bir nota, bir defter ve biriken ne varsa
Çünkü
‘ Dünyanın tüm sabahları geri dönüşsüz’
Yelda Karataş