Bulutların Moruna Bıraktım Yüreğimi | Yaşar Türkoğlu

İki kızıl kuştuk
Ufku yakan
İki kızıl kuştuk
Gözyaşlarını mor bulutlara saklayan
Susuyorduk
Ne kadar susulabiliyorsa işte o kadar susuyorduk
Korkuyorduk
Aşikar olacak diye sevdamız
Korkuyorduk
Uluorta ağlamaktan
Sessiz olmalıydı gidişin
Bir çiçeğin soluşu gibi
Bir serçenin ölümü gibi sessiz
II
Sürüne sürüne geçti zaman
Ve gittin…
Son bakışında çocuk oldum ben
Dur gitme demeliydim unuttum
Unuttum bir tel almalıydım suçlarından
Unuttum seni seviyorum demeliydim
Ufuk kızıl bir sensizliği yanmakta artık
Bulutların moruna bıraktım yüreğimi…

Yaşar Türkoğlu/Bulutların Moruna Bıraktım yüreğimi/Kitabından