Bu Akşam! | Nevra Çağlayan
İskelede bir kaç
balıkçı teknesi,
Karanlık geceye inat
Yanıp sönüyor yıldızlar,
Lodos,
saçlarımı
dağıtıyor…
Masamda
Çatal darbesi yemiş balık,
Kadehimde
Yudum yudum efkar!
Bozgun yemiş düşlerimin şerefine
İçiyorum bu akşam!
Bir tekne ayrıldı iskeleden,
Deniz feneri geceyi yardı,
Bense
Yalnızlığımla başbaşa,
Yitiklerin şerefine kaldırıyorum kadehimi…
Bir bekçi gibi bekliyorum;
Neyi, nasıl, neden beklediğimi bilmeden…
Belki nefeslenmek için,
Belki de
Ülkemin kuzeyinden güneyine,
doğusundan batısına yaşanan
dramlar adına;
Yüksek voltajlı bir sevgi ağı kurmak için
Bekliyorum…
Geçmiş ağlıyor,
ben ağlıyorum…
Geçmiş
Gözyaşları içinde
sığınıyor geleceğin
kollarına…
Bense
Yılların yorgunluğuyla suskun,
Yürek yangınlarıyla
Öylece bekliyorum…
Neyi, nasıl, neden
Beklediğimi bilmeden,
Bir bekçi gibi
Bekliyorum bu akşam!
19. Haziran. 2020
Arsus
Nevra Çağlayan
(Not: Şiirimin her hakkı saklıdır)