Bir Yabani Gün Büyür | Selahattin Utkun
Nar çiçeği dudağında başlayan
Gülüşünde çimlenen bir keder vaktidir.
Kıyılarında en eski mevsimler
Beyaz bulutlarla tütsülenmiş resimler
Yazılmamış şiirler gibidir.
Ağrılar içindedir hayat.
Yağmurlanmış güneş kenarındayız
Bir ucunda ben
Bir ucunda sen.
Güz kuşları yuvasında derbeder
Kederli bir ay devrilir sırtüstü
Gölgesinde kırık uclu bir desen.
İnce tül içindedir gökyüzü
Düşler bir dua gibi hala yükselir.
Şehir baştan başa acı
Bir yabani gün büyür sereserpe
Masum duruşunla ölürüm.
Mevsimler hala esir
Sözler hala yılgın
Serencamlı günlerle yıkılırım.
Neyseki bir nazlı gülüş tüter yeniden
Ki senden kalan tek emanetimdir.
Eşkiya bir yağmura tutuluruz.
Şiirlerden kopmuş umutlarlayız
Duman duman yıldızlanır ömrümüz
Gökçe kayalarla yar gibi kalırız.
Ah canım sensizlik de şiirdir.
Küllenmiş bir türküyle dumanlanır
Zındanlardan yavaşcana kayar
Öpemediğim fakir gözlerinle uyurum.
SELAHATTİN UTKUN