Bir Rüyaydı | Mehmet Özcan Yasdıbaş

Bir rüyaydı sanki her şey

Kâğıttan gemilerimizle

En uzak kıyıların peşinde

Bir mavi dünyadan

Bambaşka maviliğe

Uçarcasına

Yol alıyorduk

Günler uzun yıllar gibi

Her saat gelincikler tomurcuklanır

Her bakışımız baharları getirir

Sevincimiz yüreğimizden taşardı

Bir albatros olurdu yelkenlerimiz

Bir yunus gibi yarardık denizleri

O aşk gemisinde

Her şey bir rüyaydı

Sevgimiz gibi

Sonra su aldı birden o gemiler

Gün döndü, karardı bulutlar

Ve deniz

Kabardı

Çöktü üstümüze gök kubbe

Biz istemeden o rüyadan uyandık

Elimizde kocaman küfürler

Dudaklarımız mühürlü

Yazık, minicik yüreğimiz küflü

Her şey bir rüyaydı

Sanki hiç yaşamadık

Bilmez misin a can

Yüreğinde burkulanlar

Cam kırığından beterdir

Konuştukça diline

Sustukça yüreğine

Acı acı batar durur

Geçer sanırsın

Uyursun, düş kaçağı olur

Rüyalarının duvalarına çarpar

Kalkarsın geceni zehir

Gündüzünü kör eder

Ah bu cam kırığı haller

Bilmez misin a can

İnsanın yüreğini deler

Sevdası burkulur

Mehmet Özcan Y.