Bekleyiş | Aziz Kemal Hızıroğlu

İn artık suya dayanışma teknesi

seni beklerken çirkinleştim, kötülük oldum

kendini ölümsüz sananlar bir çirkin bir kötü ki sorma

güzeli göstermek için, in artık suya

içinde batık gemiler, cümlesi yara okyanusum ben

adaların söylediği türküleri anlamayan

yalnızlıktan dertli gökyüzüne uzak komşuyum

tuzkoliğim nicedir, dalgaların nakaratıyla oyalanan

in artık suya dayanışma teknesi

hasret yakamozda örgütleniyor tuz tuzda

önceden sonraya, andan yüzyıla eksiliyor merhaba

yenik ordu utancıyla geçip gidiyor göçmen kuşlar

doğu cephesindeki yenilgi batı ufkuna ekleniyor

selam yolluyorum öfkesiz rüzgârımla senin düşüne

kuşluk sığınağından susku ikindilerine vefa istifliyorum

lâcivert sızılarım öte-yüzün yeniçağını bekliyor

sıcaktan soğuğa akıntılar dip serüvenler cilvesi

yosun yosuna gülüyor, balık balığa gidiyor

‘gelmek’ fiilinin bütün olumsuzlarını boğuyorum senin için

iç sesimin ‘yola çıktı, çıkacak’ suflesinden gelgit doğuyor

yaralı anılarla dolu bu okyanus, bu çalgısız çingene

sevmeyi yeniden biçimleyecek türkülerinle seni bekliyor

yalnızlık sonrasını bilmeyen gökyüzü yordu beni

hâlâ yıldız aşklarının uzak masallarını anlatıyor

hadi gel artık dayanışma teknesi

bekleyişin ve umutsuzluğun zafer kazandığı her akşam

derinlerde suyum sızlıyor

Bekleyiş /