Ayna Eskizleri | Aziz Kemal Hızıroğlu

-I-

Oyun sırasında ölüyor aktör

Gerçek hayatını

Kimse öğrenemiyor

Tiyatroya küsüyor sahne

Ayna olmayı reddediyor

Vurup kendini sokaklara

Yaşamaya gidiyor

-ıı-

İnfaz dalgalarında

Göçük dalgakırana kum olmalı insan

Harç tuğla çimento olmalı

Yoksa dalgalar

Kıyıdaki yargıcıları da seyircileri de

Alır aynalarından

-v-

Gece geldi ben ve her şey

Siz henüz dönmediniz

Kaç kez arandınız

Ya yoktunuz ya da duymadınız

Ne çoktunuz oysa

Camların sır kapısında

Yokluğunuz fark edildi del’lendi ayna

İki arada bir derede kaldınız

Bütün resimler kırmızı şimdi

Seslerin hepsi çıt

Gece kaldı ben ve her şey

Düşünüzü henüz çekemediniz

-vı-

Artık soru sorma bir tanem

Yanıtlarken sesim sancıyor

Sarkacı ayarsız sorular, aynı sorular

Ağzımı açsam yankesici çentikler

Zamanın zayıflığını bekliyor

Artık soru sorma ne olur

İlk yanıtım sonrakini tanımıyor

Palyoşu kararsız soru bunlar, indi iniyor

Ağzımı açsam yeni bir kayıp haberi

Aynadan başka kimse yerimi bilmiyor…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(*) Okyanus Eskiz’i Şeyler, Tümzamanlar Yay. Ocak 1998