Aşure Geleneği | Aylin Özgür

AŞURE GELENEĞİMİZ, BİZİ BİRBİRİMİZE YAKLAŞTIRDI, PAYLAŞMAYI ÖĞRETTİ.

Bayram tadında Aşure gibi çok eski bir geleneğimiz var bizim.

Evimize bereket getirir, uzakları yakınlaştırır.

Her yıl Aşure ayında, komşularımıza aşure yapıp dağıtırız.

Bazı yerlerde tuzlusu yapılır, bazı yerlerde ise tatlısı…

Aşure ile ilgili anılarımız hala dün gibi gözlerimizde canlanır. Herkesin çocukluk anılarında farklı bir yeri vardır.

Aşure aylarında bazı çocuklar, “evimizde Aşure pişti,” diyerek sevinirdi.   

Bizim çocukluğumuzda, mahallenin bütün sakinleri bir araya gelip birlikte aşure pişirirdi.

İçine bakliyat, aşurelik buğday, tuz, su, tereyağı, Kurban bayramında kesilen etten pay konulurdu.

Aşure gününe herkes bir şeyler getirir kendince katılırdı. Tüm malzemeler dualar eşliğinde hazırlanır bir kazana katılır, güzel sohbetler eşliğinde pişmeye bırakılırdı.

Aşure pişerken diğer ihtiyaçlar görülürdü. Herkes evinden, “benimde bir katkım olsun” der, bir şeyler getirirdi.

Birlikte yenilirdi Aşure, aynı sofraya hep birlikte oturulur, ibadetler yerine getirilir,

Sohbet edilirdi.

Yemek bitince hayallerden söz edilirdi.

Çocukların geleceği konuşulurdu.

Yeni ev, yeni işler ve hayaller.

Hayaller genelde çocuklar ya da torunlarla ilgili olurdu.

Çocuklar bir köşede, beş taş oynardı. Bazen de çelik çomak, sek sek, ip atlama, bazen kendi kendilerine uydurulan oyunlarla meşgul olurlardı. Büyüklerin sorularla dolu dünyasından uzak.

Kimse kimse ile küs olmazdı o gün, zaten aynı sofrada yer alırken küslükler, dargınlıklar unutulurdu.

Kimsenin işi, mevki, parası, pulu, varlığı asla söz konusu bile olmazdı o an.

O gün bambaşka bir gün’dü.

O gün sanki paylaşmaya adanmıştı, herkes her şeyden uzak.

Birlikte tüm gün vakit geçirilirdi.

Ertesi gün herkes yine kaldığı yerden devam ederdi hayat kavgasına.

Günümüzde ise Aşure, pek bilinmiyor ya da zamansızlığın ardına sığınıp unutulmaya mahkum oluyor. Oysa ailedeki büyükler yapmazsa çocuklarına tattırmazlarsa, sonraki nesil nereden ve nasıl öğrenecek adet ve geleneklerimizi?

Paylaşmayı anlatmaktan, adetlerimizi, geleneklerimizi tanıtmaktan sakın korkmayın.

Nerdeyseniz,  orda sürdürün Geleneklerimizi.

Çocuklarımıza iyi örnek olma adına bunu yapın.

 Maddi değerler değil.

Maneviyati kıymetli kılmak, sizin elinizde bunu bilin.

Yaptığınız Aşure bereketli olsun,

Rabbim kabul etsin inşallah.

Her daim bir Umut vardır.

            Saygılarımla…