ANSIZIN | Ömür Balcı
mevsim
neredeyse kış
gençliğin havaî güneşi
göz kırpmada
kırdı havanın
puslu kelepçesini
umut
ansızın
içimi titreten düş
rüya mı görüyorum
kavaklardan esen
yel gibi esrik
anlamsız gülüyorum
bir mûcizenin
zarif parmakları
değdi
gönül tualime
mavisi dingin dokunuş
yeşili orman derinliği
başka bir planetten
uçtu
taaa içime
bu betimsiz kuş
zaman
suskularıyla
yaa sabırlar örerken
bütün geç kalmışlıkları
katlayıp kırık sandığa…
iç bahçemin
yorgun gülüne
serenat yapan
A Y K I N
sesinin lirik
tonuna
şiir kurutuyorum
şifa tohum
ları serperek
incinmişliklerine
önce,
elverin
fırtına habercisi
kara bulutları
saklayalım
geçmişin
mahzenine…
tünelin kör ucu
aydınlansın
susmayın sakın
sonra
İkindi göğünde
bulut renginde
binlerce kanatla
valsimiz çok yakın…
Ekim 2019
“Ben RODİNA,” Kitabından.