Sokağa Sözlü Ev | Aziz Kemal Hızıroğlu

 (Gece)

susku yorgunu yağmur camlara fısıltı düşürüyor
yaralar büyütüyor mabet huzurlu kimsesizlik
her eşik başka bir kalp kırıklığının tanığı
annemden kalan minder şeytana uyku taşlıyor

düşüp kalkamayan düşleri defnediyor karabasan
süpürgeliğin kıyısına korku bırakıyor paslı kireç
gözlerimden can dileniyor soluk bir resim
birinciel yalan ikinciel masada dürüstlük dersi veriyor

mini minnacık odada yitip giden mendil ülkeler
yarasa pikeli paranoyak perdelerce saklanıyor
ak kağıtlarda kendini yakıp duran üçüncüel soba
soğuğa yenik düşürüyor hırkamı her defasında

(Sabah)

kitap raflarını şölene dönüştürüyor komşu sesleri
ay ışığının bıraktığı köstekli zamanlar siliniyor
anlaşıldı bu ev de ötekiler gibi sokağa sözlü
yüzümü barış kortejindeki çocuklara hazırlıyor

Aziz Kemal Hızıroğlu

“1992 kış, Tünel-İst.”

(Göndere Çekilen Karanfil, Tümzamanlar Yay, Mayıs 2005

—