Hiç Geçemediklerim

|Yelda Karataş

Kocaman bir bahçede büyüdüm. Tüm çiçek ve bitki adlarını kokularıyla öğrendim. Dahası ağaçların gövdelerine sarılarak boy attım. Parasız yatılı okudum.
Sokağımdaki kedileri kurtarabildim her zaman.
Ağlayan bir gönlün neşe kaynağı olmayı bilerek geçti ömrüm.
Belki o nedenle yaşsız bir çocuğum.

Viyana ve Paris´i gördüm. Yunanistan’ın her kentine ve halkına hayranım.
Viyana’ya Brugel, Paris’e Van Gogh için gittim. Prag kaç bahardır beni bekliyor.
Ama ille Rembrant’ın gözleri.

Barselona’da Flâmenko yapan on bir yaşındaki bir ustaya dakikalarca ağladım.
Romanlar’ı yakından tanıdığım için sevinçliyim.

Çok ağaç diktim. Bir de aşı yapmayı bilirim. Taze domates kokusu duyulmuyor şimdilerde.

Adını bilmediğim çok köy kahvesinin o büyük çınarları altında, tanımadık kapılara dayanıp, taze yumurta ve köy ekmeğinden oluşan birçok kahvaltıya katıldım.
Yurdumu baştan sona kokladım.

Şiir yazmadan, şiir düşünülmüyor. Şiir var oluşum.

Kieslowski ile çalışmayı düşledim. Beni hiç tanımadı ama varlığımdan emindi.
Veronika’nın Çifte Yaşamı ölümsüzdür benim için.

Büyük Engizisyoncu’yu her hatırlayışımda ‘İsyan’ duygusu yüreğimi sarıyor.
Beyaz Geceler’e sığınıyorum.

Taşrada Düğün Hazırlıkları’nı her okuduğumda intihardan vazgeçiyorum.
Zweig ve karısının intihar eylemine hep saygı duydum.

Şarkı sözü yazdım. Radyoculuk yaptım. Can Yücel’i öyle tanıdım ve sarıldık.

Bir tiyatroda oynadım şimdilik bir kez. İlk tiyatro metnim ödül aldı, ilk şiir kitabım, ilk Haikularım ve ilk öyküm gibi. Çok şaşırdım.

İlk öpüşmem de bir ödüldü sonradan hatırladım.

Bir şeyden vazgeçmeli her olasılık için; önce kendimden. Kalbim bu olasılığın olduğu yer.

New York’ da güneşin ışınları iki apartman arasından yalvararak geliyordu.
Yaşayamam o sokaklarda.

Eski bir agrandizör bulan ve bir arka odada ona can veren birini izledim.
Kutusuna her gün taze gül takan bir ayakkabı boyacısını da.

Maden ocaklarını ve Karaelmas’ın ışıltısını iyi tanırım.

Turgut Uyar, Ruhi Su gibi büyük yüreklerle dostluk etme saadetine erdim.

Dostoyevski, Kafka, Oğuz Atay, Yunus, İsa, Mevlana, Şems, dostum Rafet ve Che’ye hayranım. Kaçıncı ölmem bu hain diyene de.

Kapital ve Kuran başucu kitaplarım, ölünceye kadar.

2009