Biliyorum | Yılmaz Pirinççi

Gözlerin ağır bir öykü biliyorum.
Biliyorum hayallerinin kırıkları yüreğini acıtan
Yaşanmışa değil
Yaşanması mümkün iken yaşanmamış mutluluğa bu sitemli bakış
Bu uçsuz bucaksız derinlik bundan

Her gün yüzlerce parçalanan bu gülüş
Çok eski yaralardan kalma biliyorum
Biliyorum kendi içinde kırılan sesinde küçük bir kız çocuğu var
Belki en çok sevdiği oyunu yok yere bozulmuş
En can alıcı yerinde susturulmus sevincin
Görüyorum

Gözlerin ağır bir öykü okuyorum.
Uzayan gecelerin kızıllığı içinde saklı
Tutsak edilmişsin yıllar boyu kendine.
Lanet olsun.
Güçlüsün
Lanet olsun ne çok katmış ‘lar vefa yı hamuruna
Ve ne çok ağlamış sın böyle kendine ulu orta.

Gözlerin ağır bir öykü.
Öpüyorum.
Bilen var mı göz yaşının tuz u nu
Bir omuz ‘dan öpmenin ağırlığını bilen var mı
Yarısı boşa geçmiş bir ömre
Yeni bir umut bu kadar kolay mı
Gözlerin.
Dagdeviren bir sevda.
Gözlerinin bebeğini seviyorum

Yılmaz Pirinççi