Yorgun Anaforlar | Gülçin Yağmur Akbulut
Akşamın bütün sesleriyle
çağırıyorum Yağmur’u
her gün doğusu ayrı ayrı rüzgârlıyor
pupa yelkenli tekneyi
İğreti gül bahçesinin
çorak toprağını suluyor
turuncu saçlarıyla tılsımlı bulutlar
çocukların yamalı
buseleriyle büyüyor
gökkuşağıyla çizdiğim
türkülü gökyüzü
Işıl Işıl bir baharın
büyülü kapısını çalıyor
avuçlarıma mühürlediğin
çöl bakışlı kırlangıçlar
üzerine titrediğim hayalin
uzak denizleri akıyor
hummalı sabahlarıma
Ilgınsız atlar koşuyor
yüreğime serdiğim atlastan
dönmeden yüzümü karanlığa
ıslak saçlı gardenyalar
mevsim gibi dökülüyor
mor saçaklı uçurtmalardan
İsimsiz bir zaman tüneli
açılıyor kıyısız menzile doğru
devrilen gölgesiyle
yeniden harmanlıyor
ömrümün kırık gövdesini
barışı ünlüyor
kısık sedasıyla bütün aynalar
umuda cemre çiselemiş kadar
günlük güneşlik oluyor
bütün yorgun fotoğraflar
Gülçin Yağmur AKBULUT
Berfin Bahar Haziran 2020