Tükenen | Asım Öztürk
Şiirevi- Saat:00:45
Güz unutur mu gördüğü rengi?
Kıvılcım nasıl sığmıyorsa geceye
Yana yana tüketir
Karanlık kendini,
Çoğalandan bir ses büyütür
Sevmektir ışığın dokunduğu yer
Koklamasıdır toprağı tohumun,
Kuzular nasıl buluyorsa anasını
Karanlığın içinden geçip de
Rengin ve ışığın can evinde
Umut büyütür kendini,
Bunca yaşananlardan sonra
Durur yitip gitmeyen ses
Çağrısı alev olanın penceresidir
Kuşun kanadındaki gökyüzü,
Beklemez kalabalıklar
Onca haklı söz varken
Gelenini;
Yorgun düşer karanlıklar beklemekten
Eskir en kolay yırtığından gece
Söz gizlemez taşıdığını,
Kıvılcımın aleviyle,
Yangını büyük olanın dili külle yıkanır
Ne söylenirse söylensin bundan sonra
Durmaz neyi koysan yerinde
Gölgesi aslından daha ağır gelir
Göz unutmaz,
Ufkun aydınlığa söylediğini.
ASIM ÖZTÜRK
16.1.2017
8781