Suçludur Aşk | İsmail Çifçi
Kaç gecenin karanlığını, kaç sabahın şafağını bekledim.
Kaç ağacın elimde kalan dalına tutundum ben.
Hayal, meyal yüzün suyun hürmetine sevdalandım.
Gönlümden gönlüne giden yolda yoruldum, yoruldum ben.
Mecnun’un Leyla’sına yandığı o çölde yandım
Gönlüm den gönlüne kandım ben.
Geriler de
Kül arama sevdiğim.
Suçlu, günahkâr arama gönlüm.
Bir gül misali açıp da soldun,
Soldun sen ömrüm…
Ne heba olan ömrümdü
Ne de o ataşlarda yanan gönlümdü suçlu olan
Çekip de giden sen sen de suçlu değilsin
Sevdiğim.
Aşk suçlu
Suçludur AŞK…
Ben yine var olacağım bil.
Belki bir çoban kavalının o hüzünlü sesin de
Belki bir şairin dizelerinde var olacağım.
Umut, beklenti ve de hasret kokan sözcükleri hep benim.
Sana anlatacak beni
Sonra yeni sevdalanan âşıkların her buluşmasında da ben olacağım
Bakışlarında ben,
Hüzünlerinde ben,
Ve o hüzünlü ayrılıklarda hep ben olacağım sevdiğim.
Ha bir dervişin anlamlı sözlerinde
Ha bir masalcının “Bir varmış bir yokmuş” unda var olmuşum ne fark eder ki
Bil, bil ki ben zaten yaşarken ölmüşüm…
İsmail Çifçi