Şiir Yasak / Kadir Benek

I.
Şiir başa bela
Cellatlara boynu sunulmuş imgelerin
Adına ortaçağ denilen karanlıkta

II.
Rönesansın ayak sesleri
Burjuva zincirde
Kadın cadı diye anıldı.
Orta çağda taşlandı,
Engizisyon öldü
Kilise devri kapandı 
Papa kayıplarda,
İsa çarmıhta,
Meryem yasta,
Yakup’un gözyaşları sel,
Kaybedince Yusuf’u 
Yusuf Züleyha’dan kaçıyor,
Züleyha Firavun’dan

III.
Ten ölür, tin yok olur.
Kaybeder özünü şiir
Çağ karanlık
Söz giyotinde.

IV.
Musa arar kavmi ile 
Çölde Rabb’iyi 
Yunus balığın karnında 
Hüsranı yaşar

V.
Ve tutuşur kıvılcım
Yanar insan
Başlar aydınlığın çağı 
Köleler azat edilse de
Cehalet aydınlığı,
Pusuda bekler.
Zincirlenir gene şiir
Şairler mahpus…
Ve
Yakılır şiirler
Sualsiz, sorgusuz…
..
Kadir Benek

Sanki ateşlerde kül olmuş
Örselenmiş tuzaklarda
Sanki gün yitmiş
Taş duvarlara yaslanmış yüreğim
Taşımak istemiyorum 
Bu acıya nöbet tutan vakitleri
Nisansız bir serçeyim şimdi 
Bulutlarda arıyorum mevsimleri
..
Kadir Benek