Sen benden çok uzak değilsin / Gökhan Barış Pekşen

Sendin, sensin, sen sonsuza dek, olacaksın..

Bazen ücretsiz bir fahişe gibi hissediyorum senin bastığın ve ertesi gün terk ettiğin o şehirleri,
iyi ki beni aldattın Lilith..
Gökyüzü kadar ağır kalbim geceleri, hiçbir insanı sevememiş erkek kalbim nasıl da kadının sorunlarını anlayabilir.. Ben erkeğim, ben çocukken de erkektim, dövülürken de, tacize uğrarken de erkek..
Ayakkabımı bağlarken, uyuşturucu içerken, sevdiğim kadınla sevişirken de erkek..
Bedeninden vazgeçmek yıldıza küsmek gibi, sadece sırtımın öpülmesine ihtiyaç vardı Lilith..

Daha ne söyleyebilirim..
Adını duyuyorum
Tanrı’mı fısıldıyor
ama bu çok güzel
ama yaralayan..

İnsan kendi kalbini kırdığında
aynamda suretimin ağladığını izledim
senin ağladığını..

Bu gece saçlarımı okşarken bit olsun istedim saçlarımda, ne kolum kırıldı, ne bit, ne su çiçekleri.. Ben tamamen sessizliğimi hastalık olarak yaşadım..
Kimseye muhtaç olmamak için insanlığımı yok ettim Lilith.. Şimdi konuşmamak için gündelik şeylerle öldürüyorum.. Midem bulandıkça heteroseksizme lanet okuyorum..

Haziran ayı..
Öyle sesli akşamın olduğu bu gece,
sensizlik yarası olan bir bahçe o koyu mor ruhtan, dinsel biz..

Bütün gerçekler güzeldir sevgilim,
üzgündür..

Işık, biz’den önce loştur,
bunun altında yıllarca yaşadık..

Bütün geçmişi boğ,
bunun altında yıllarca yaşadık..

Bu gece bir kitap bitirdim Lilth,
o beni anlamadı..
İşte sevdiğimiz her şey böyle devam ediyor..
Ben göğsümüzdeki ve yüzümüzdeki benlerin masalını, kör olduğumda yazacağım..
Gördükçe uzun uzun hayali sanıyor insan, odasındaki katlı mezarlığı..

Orada mısın Lilth?

İsraf edilmiş anlar geri dönmeyecek
neden yalnız yaşadığımızı merak ettin mi hiç?

Öylece parmaklarımdan kayıp gittin sen..
Ve utanıyorum –
ve bedelini ödedim..

– Gökhan Barış Pekşen
– Sen benden çok uzak değilsin /
– 09062018