Mutluluk Sür Utangaç Yanaklarına | Selahattin Yetgin

Yıkık duvarların arkasındaki düşünüşüm

Bir ıslığın peşine takılmış, yürüyorum

Dilimde gurbet türküsü

İşkencedeyken mola

Saklanıyorum kendime

Karanlık kamaşıyor ruhumda.

Donmuş umutlara sürüyorum nefesimi

Isınıyor yara, kabarıyorum coşkuyla

Yüklü kervanlar geçiyor ömrümden

Dudak sürüyorum firuze renklere

Aşk derinliklerime akıyor

Ay suskun bir ışık penceremde.

Düşünmeden yüreğimdeki yokluğunu

Bir müziğin öldürücü tınısına tutunmak

Gecenin karanlığına bağdaş kurmak

Bir kemanın yayını sürmek göğsüme

Alnındaki haylaz yele dokunmak

Derin kuyulardan masal çekmek

Kendi içimin yapılarını onarmak istiyorum.

Ne yana dönsem imkânsızlık belki de

Duymamak hiçbir şeyi

Sevmek hayatı en baştan

Ağlamak bir ninniyle

Sokulmak yaşamın sevilerine

Umarsız bir bedenle dirilmek

Dolaşmak bir ceviz kabuğunun içinde

Asi, gizemli denizlerde.

Yaslandım kendime ah

Hiçe saydım yaşam borçlanmalarımı

Geçmişten kopardım bütün bağlarımı

Başa aldım en sevdiğim şarkılarımı

Unuttum uykusuzluğumu, sancılarımı

Söndürdüm coğrafyamdaki yangınlarımı

Berrak bir suya uzatarak gönül tasımı.

Sokul sen de gölgemin koylarına

Koy iyileşmez yaralarını soframa

Kanatma yüreğini beddualarla

Takıl yaşamın çelişkisiz yanlarına

Mutluluk sür utangaç yanaklarına

Tutun mutluluğun aşk kanatlarına

El salla şimdi sevda coğrafyasına.

Selahattin Yetgin

…