KUŞ TEDİRGİNLİĞİ / Gökhan Gurbetoğlu
Bahara da az kaldı…
işçiler evlerine dönüyor
kocaman yorgunluklarıyla
ki yorgunlukları emeklerinden değil
sömürünün şiddetinden yorgunlukları
bahara da az kaldı sevgilim
deniz yine de durgun
üzerine düşen güneşe rağmen
kızıla çalan bu akşam üzeri
yoluma düşüyor gözlerin
yolumda işçiler ve öğrenciler
ceplerimiz hep tam takır kuru bakır
kimse duymuyor sesimizi
susanı kim duyar kardeşim
kızıla çalan bu akşam üzeri
sesin sokuluyor içime içime
ah diyorum ah sevgilim
olacak cebimde param
atlayacağım otobüse
sabaha oradayım
hazırla ellerini üşümesinler
biraz baka bilir miyim gözlerine
şehrinin işçilerine biraz da
ve bilirsin sende
dünyanın bütün işçileri
aynıdır şu mavi atlasın altında
yürekleri hep kuş tedirginliğinde
senin yüreğin gibi
benim yüreğim gibi
belki de bu yüzden seviyorum seni de
bütün işçi kardeşlerim gibi.
Gökhan Gurbetoğlu