Kırk yıllık mucize | Yılmaz Pirinççi

Kırk yıl bir mucize büyütürsün yüreğinde.
Her gece başını yastığa koyduğun zaman onun üzerine örtersin gözlerini.
Düşlerin de o, yarının da o, alnının yazısında o vardır.
Bu bir hayal değil.
Bu kendi kendine olan yada olacak bir şey de değil.
Nerde bulacağını , nasıl bulacağını bilmeden bir derviş bir meczup gibi ararsın.
Ama bilirsin bir yerlerde seni beklediğini .
Bir sesin sana koştuğunu hissederek, duyarak yaşarsın onu.
Yüreğin. Ruhun. Bedenin. Herşeyinle sen onu ararsın.
Bu nedir biliyormusun?
Bu kaderini aramaktır işte
Kimileri belasını aramak desede.
Alnına yazılmış olan bir hayatın izini sürmektir bu.
Çünkü sen yarımsın . Gecelerin yarım. Gündüzün yarım. Hayatın yarım.
Ve ancak onunla sen olursun. Tamamlanırsın.
Çünkü masadaki boş iskemle onu bekliyor.
Onu bekliyor yatağının kokusu.
Duvardaki sessizlik.
Eksik kalan gülüşün.
Ellerindeki yersiz titreme
Birden canına düşen ürperti.
Ve bu kıyamet yalnızlığı hep onun eksikliği.

HOŞ GELDİN ÖMRÜMÜN MUCİZESİ

Yılmaz Pirinççi