Kantocu Kadın | Ayşe Dağlıoğlu

Neden begonya değil, neden tulipa neden orkide ya da liliaceae hiç değil?
Neden kaktüs, dedi Marlon.

Celine; kısık ve uzun zamandır söylenmemiş sözlerinin odalarında tüm bilindik renklerin arasında karanlıktan çekip gözlerini aniden, gayet kendinden emin, güçlü bir ışığa çevirir şekilde:

“Kaktüs; rahatlık, olgunluk, sabır, kendine yetebilme, iyi hissedebilme duygusu.

Düşünsene Marlon, her zaman çiçek vermiyorsun ama o anı sabırla bekliyorsun, insanlar da sendeki umudu bekliyor. Sen içindeki kaktüslerin kadarsın seni gerçekten bekleyen insanlarının arasında..”

Marlon; beraberinde getirdiği beyaz kurdele ile özenle aranjmanı hazırlanmış kırmızı gerberayı dalgın ve suç işlemiş bir çocuk gibi sessizce başı önünde en yakınındaki yere bırakıp oradan ayrılmak istedi.

Çok su veriyorsun diye çabuk büyüsündü değildi her şey, diye düşündü Celine.
Karmaşası içinde gerçeğin rengini arayışındaki sessizlikte inceliğine suyun uyumu idi asıl beklenen..

Ayşe Dağlıoğlu