Kadınım Benim / Nuri Can
Kadınım ben, küskünüm, isyanım dilimde saklı
Kadınım ben anadoluda
küskünüm
doğunun dilsizliğidir adım
sancılar coğrafyasında
yaralarını acıyla saran
çocuklarını acıyla emziren anayım
duyun beni
yüreğini hüzne, hüznü dilsizliğine gömen
yaşamın uğramadığı bir coğrafyada
her gün yeniden bağrını döven ölümlerde
acısını yüreğinde saklayan binlerce anayım
bilin beni
taştan değil, acıdan yaratıldık
sırtımızda yaşam ağrısı
dilimizde binlerce kilit
gözlerimizde kara bir yas
yaşam yerine,
kasırgalara,
kör gecelerin karanlığına sarıldık
görün bizi
çaresizlik ve yoksulluk girdabında
Kirpiklerimiz nemli, bağrımız yara
dünyanın bütün pencerelerine kapalı gözlerimiz
acıdan, dinden, kederden perde çekilmiş gözlerimize
kör olası törelerinizden…
görün bizi
Nuri CAN