Göçebe | Yılmaz Pirinççi

Yanlış zamanlarda yanlış yerlere kurulmuş bir göçebe çadırı gibi bizim hayatımız.

Hep gelmemiş olanın peşinden gittik.

Yada geçip gitmiş olanı bekledik yok yere.

Yıldızlar oyun oynadı bizimle.

Avuçlarımıza konan kelebekler bir müjdeyi söylemeden can verdi

Sonra bir baktık.

Aklar düşmüş saçlara.

Rahvan atların yorgun gölgesinde uyuduk

Kor alev yangınlar serdik serin Nisan gecelerine

Sabahın çiğ vurgunu çiçeklerinde kaldı gözlerimiz.

İçimizdeki ateşi diri tutmak adına her gün daha çok yaktık güneşi.

Güneşe durmuş bir gölge idik oysa bilemedik.

Aynalarda gülümseyen bu gözlerin bir vurgunu olmalı diye bekledik boş yere

Tutup gözlerimizdeki hüznü yudum yudum içecek bir yürek

Bir sevdalı bakış bekledik hep.

Çivisi çıkmıştı dünyanın.

Bilemedik

Yılmaz Pirinççi

——–