Gittiğin Yer | Yaşar Üstün

Ben aşkı
yüzünde değil
kalbi(m)nde
Yaşar’ım…”

…
Ah 
sızılarınla damla damla dolan
oyuk kuytuların
yerküreye 
sığdıramadı seni
bıraktıkların
benim de 
bırakacaklarım
öyle bir deniz
öyle bir bulut
öyle bir güneş
öyle bir damla 
bir kovanın içinden
bedenine dolan 
gökyüzü maviliğinin
kuş yuvalarına sığması
kanat çırpması 
uyuduğun sonsuzluğun
yıldızları 
somonların öleceğini bile bile 
yeniden doğmalara 
ırmağın akışını 
yara yara 
koşması
yorgun bedenlerini 
sana yürüdüğüm yollar gibi 
mahlukatlara 
yiyecek bırakması 
ne yazık ki can
varlığından öte 
kurduğum düşler
inancını yitirmedi
bağışlamalar 
kalbimi taşıyan 
on parmağın
gittiğin yer 
dön/e/meyeceğin yer
vedalar 
bu yüzden el sallamasız 
bunu bilmek 
bitmeyen sırlara bürünmüş
kaçışlarını
telden arabalarla 
yola düşürdüğüm 
mendilimde biriktirdiğim 
bir bir saydığım gözyaşlarım
zamanı amanlara böldüğüm 
unutmalar
daha sana gelmeden
hiç bitmeyecek 
h/içlik sorularım
günde beş vakit
sokak başları dinlediğim
selalar 
tanrı’nın değil
tanrı’yı yüksek sesle bağıranların 
işkencesiz cezası 
boynumu kıldan ince büküşlerim
ah 
gittiğin yer dön(e)mediğin
değil
kurgusuzca var edilen köprüleri 
geçemediğin yer
avucunda ateşle
beni 
beklediğin yer
o kötülüklerde
iyilik kalmak 
ateşe düşmüş
kuruyan bir su damlası 
sırt üstü düşsek de 
hayatımız yüzüstü bakışmalar
ağrıyan kolu bacağı göğü 
saçı başı kırık düşlerim
yol ayrımım tabelalı mutluluk 
minvalim medcezir
tahammülsüz 
yok/sunluğun
yalnızlığım 
en özgür kelebeğim
eskidi 
yeraltıların
mahzenlere
gömdüğün
yalnızlık
kelebek ömürlü aşklardan öte 
kelebek ömrü hayatımız
ben hüzünlü…
sen buğulu…..
bi dünyaya sığamazken
b/aşka ne olacağız
gidenleri kalanlardan çıkardım 
boşuna değil cambazların 
ip üzerinde görünmesi 
siyah da bir okyanus
sen 
ah çoğalt 
ben
içimin kandırmalarında
yüzün olurum 
…

korda kül
kumda deniz 
ayrılır mı kıyısından 
senin yarandan 
bende de var 
ikimize 
kanıyor 
yorgun olan dünyanın çöktüğü 
omuzlarım 
kuş kanadına takılan
karanfil mi
unutulan
bize düşen 
aşka seda olmak
tebeşirin silgisi de 
kırlangıç çizen 
kalemi de var…
güneşin 
ağustosun baharı
haziran
yanalım dedikçe
kül bırakmayan ateşimiz
u/yanalım şarkıları söylüyor 
az kaldı
ekmeğimiz öfkemiz 
g/özlerimiz
taşı dağ yapanlara 
geri dönecek
müjdeler olsun
kadehin 
yaşama sevinci dolsun
…
tanrım 
sakiliğim 
sadece
bir dünyadan…

….

Haziran/ 2018-19

Yaşar Üstün