Gerçeğin Kış Olduğunu Bilmezdim | Nuri Can
Bütün denizlerden uzak
Bir coğrafyaydı büyüttüm gözlerimde
Yıldızsız gecelere kanarken içim
Bir anıydı büyüttüm
Bir ayrılıktı, bir özlemdi
Kırdım düş boyutlarını
Uçan kuşlara öykündüm
Her yaprağın düşüşünde
Bir dal kırıldı içimde
Bir ağaç devrildi
Bir orman kahroldu
Oturup güz rüzgarlarına
İbrişim türküler yaktım
Sazımın telleri nazlıydı
Üşüyen bir güldü sesim
Bir sevdayı besteledim ömrünce
Herkese aykırı kaldım
Sevmenin suç olduğunu bilmezdim
Nazlı bahar işlemeleriydi yüreğimde hayat
Yıldız gülümsemeleriydi unutamadığım
Saçlarımı okşayan ılık bir meltemdi annemin eli
Kokusunu özlediğim bir çiçekti, uzanıpta tutamadığım
Sevgilerin kirletildiği bir dünyada
Ömrümün bir hiç olduğunu bilmezdim
Kar düşmüş yalnızlıklarda
İnce sızı dostluklara sarıldım
Sesim yel içinde yapraktı
Aykırı denizlere aktı
Hep düşlerde kaldım
İmgelerde, renklerde
Gerçeğin kış olduğunu bilmezdim.
Nuri Can