Çookkk geceler | İbrahim Uysal

Çok geceler yıldızlar sakladık koynumuzda

Sarıp sarmaladık yarınlara

Yakamıza taktık güller arasına

Umutlar ektik çorak topraklara

Uzak çokkkk uzaklardan getirdik suyunu

Yetmedi kanımızla suladık alı al moru mor gençlik tarlalarını

Bahçıvanlar bile şaştı korktu ürktü çaresiz kaldı

Bir güz gününe kadar

Biz güz gülleri yapraklarına nameler düzerken

Alçaklar mektuplar yazmışlar ellerde ki yavuklularına

Biz namahremimize namus gibi bakarken

Kaşlarımız yarıldı dipçiklerlerle

Sırtımızda cop sopa izleri hala benli

Ve Akif’e kulak verdik ses olduk

İstiklal marşı mısralarından çıkartıp beynimiz belleğimize kazıdık

“değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli” dizelerini düstur ettik usumuza ulusumuza

Ne çare ki Mehmet ile çıktılar Akif’imizin karşısına

Bir güz günü çöktüler bağrına memleketin

Namahrem eli tuttu mahremimizi

Kapı kilit tutmamıştı

Geç anlamıştık içeridekini

Ve pazarlandı palazlandırdılar

Saydılar ne var ise cumhuriyete dair

Bir bir sıra ile yıkıp yakıyorlar en güzel emekleri

Umutları hevesleri karınlara iki lokma getiren ne varsa her şeyi

Yıktılar yıkıyorlar sattılar satıyorlar attılar atıyorlar

Oysa geceler boyu beslemiş büyütmüştük yıldızları

Yakamızdan koparıp aldılar

Hayalimizden söktüler ayışığındaki yıldızlarımızı

Ne söylense boş …

Taaa uzaklardan ağaları

Bizim umut ektiklerimizse çoktan marabalığa tav

Yeniden yeniden

Geceler geceler boyu yıldız ısıtacağız koynumuzda

Yeniden takacağız yakamıza

Ellerimizde açacak güller arasına

Ha gayret

Ha gayret ay aydınlık geceler çok uzak değil

Kanmayın ap-aydınlık günlere

Çok uzak değil nazımın kağnıları gibi

“ayın altında …

Akşehir üstünden afyon’a doğru” yürüyorlar

Ağır ağır kırpıla kırpıla çoğala çoğala geliyor yıldızlar

Yanık bağırlar sıcak sımsıcak olsun

Üşütmeyin yıldızları

Yıldızlar yıldız yıldız bu kez koyunda yakada ellerde

Bu kez siz yıldız

Yıldızsınız yeryüzünde yıl yıl,

Yıldız yıldızsınız yurdumda…