Büyük Şehrin Apartuman Komşuları | Hasan Cetinkaya
Beyaz zil kırmızıya çalıyor.
Bir hevesle açıyorsun:
“kizir oğlu mustafa” sana arkadaşlık yollamış…
“İyi” diyorsun. “Her halde birbirimize aynalık eder, ilkeli paylaşımlarda bulunuruz.
Neredeeee…
Meğer adam dilsiz , sağır,okur, yazar, değilmiş. öylece kalıyorsunuz. Hani “ünlüler” diyorya magazincilere” biz sadece arkadaşız” diye. Sosyal medyada arkadaşlık öyle. Sadece arkadaş olarak kalıyorsunuz.
” Adam sanat dergisiyim” diyor. Öykü gönderiyorsun yayınlıyor, şiir gönderiyorsun yayınlıyor. Fakat hiç bir tepki yok!
Bir,iki, üç, dört, beş…..
En son patlıyorsun, “demek yüzlerce takipçisi okumadığı gibi yayınlayanda okumuyor” diyorsun…..
Adam konuşmayı, eleştirmeyi, öğüt vermeyi, unuttuğu gibi “işarretleşmeyide unutmuş!
” İyi hoşta , biz hiç birşey paylaşmayacaksak, niye arkadaş olduk?
Sonumuz hayır olurmu bilmem. Bildiğim birşey varsa; büyük şehirlerde apartuman komşuları gibiyiz….