Benim hikayem ana rahminde başlar | Robert Pekoz

Bilmemem senin dünyaya nasıl geldiğini

Benimki bir hayli ilginç olmuş

İki kayıptan sonra dünyaya gelmişim

Annem korkularla beni almış dünyasına

Ya bu seferde bir terslik çıkarsa

Terslik yaşarsa umudu kırılacak

Eve yabancı sayılacak

Hesaba alınmayacak

Beni korumak için ne ezyetler çekmiş

Beni ve kendini yaşatma adına

Ne fedakarlıklara katlanmış

Hacı-hoca, diye kapı kapı dolaşmış

Ne kadar üfürükçe varsa medet umuş

Her söylenene nasılda inadırmış kendini

Ne hurafeleri ilaç diye almış

Beni canından daha değerli tutmuş

Yaşaması bir yerde bana bağlanmış

Benim büyüdüğümü hissetikçe mutlu olurmuş

Dua bilmediği halde Allaha yalvarırımış

Kendisi mutlu oldukça banada yansırmış

Ben büyüdüm onun içinde babasız

Yaramazlıklar çok yaparmışım

Gençliğmde yaptığım yaramazlıkları

Karnımdaki yaramaz çocuksun derdi

Yaramazlık yapmayınca endişe sararmış

Gözü-kulağı bende olmuş hep

Gün gelir sancıları başlar

Belkide annemin en iyi tanıdığı şey acıdır

Bir gün eski bir kilimle ahıra koşmuş

Yaşlı Selver teyzeyi çağırmışlar

Oda bana ikinci nene olmuş

Geleneği bozmamışım

Ciyak ciyak ağlamaklı sesler çıkarmışım

Göbeğim kesilmiş küt bir bıçakla

Annem acılarını unutmuş

Kollarının arasına almış beni

Yüzünde bin bir güller açmış

Sevinç ve mutluluktan

Anlı açık-baş dik olmuş

Yüreğine büyük yaşam sevinci dolmuş

Şimdi sıra bende dercesine

Bütün dertlerini bir kenara artmış

Ben onun gözlerine baktığımda

Ağlamayı kesmişim, hafif gülümsemişim

Annemi ne zaman görsem

Beni anlatmasını isterdim

Bir bebek gibi sokulurdum koynuna

Kokusu sinerdi bütün bedenime

Ayrı kalınca idare ederdim o kokularla

Ben işte böyle dünyaya gelmişim

İşte benim bir hikayem bu bir tanem…