Beden ve ruh | Nurettin Durmuş
Bilinçsiz seçim
içinde saklı
bizim ruhumuz,
… bilinçsiz seçim
barışımız varken
beden yok,
ölümcül yıkım
ama anlık
büyümemiz için
kişisel şüpheler
gizemlerimiz
vicdan, gizemler
o çatışma
toplumla, dünya ile
bizi orada çevreleyen
gülüyor, bizimle dalga geçiyor
bırak gitsin ama yapma
kalmamak için çok fazla
bizimkinde boğulmuş
hayat kabusu.
Vücudum
İçinde kendimi tüketeceğim,
benimle yolun,
zamana göre yazılmış bir anlaşma ile ayrılmaz bir şekilde bağlı
Zaman bize sessizce eşlik edecek
son nefese kadar
Göçebe rüzgar belirsiz bir sesle inliyor
ve bu kavrulmuş ovadan beni alıyor
benim için en değerli yere göç etmek.
Ben şişkin hissediyorum
iç çekişi ve çevresi,
kanatlar ve yapraklar arasında
dalgaların dönüşü
ve sular mırıldanıyor
ne nostaljik bir dokunuş
kefenlerin çıngırağı!
Ve parlıyor,
sel, yeniden ortaya çıkıyor
her kalp atışında güneş.
Martılar fısıldıyor
titreyen yelkenlere,
mücevherler parıldıyor
dingin havada …
Ama ne kadar süre için bile
Yaşayacak mısın hayat nefesim
Zor yanılsama, daha yoğun
neden kapatıyorsun
ve sen git, parmaklarının arasında yükseldikçe …
Benim hapishanem
o benim vücudum değil
benim aklım değil
senin bakışın.
Senin gibilerden biri
artık görmediği
çeşitliliğin ötesinde
Görünüşlerin ötesinde
sınırlar koymak
engeller
engeller
olmadıkları yerde bile.
Farkında değilsiniz
bir kalbin
bir ruhun
sevebilir
ve diğerlerinden daha fazla bağış yapın.
Benim irademe rağmen
daha güçlü
ve uçabilirim
Gökyüzümü geri alıyorum.
—–
РАСТИ
Расскажи мне о дружбе
Позволь мне взять крылья и полететь.
Расскажи мне о безусловной любви,
упомянуть, что
Позвольте мне дотянуться до звезд.
Спой мне песню братства,
а именно,
позволь мне быть весной
Ветка ветка, цветок цветок …
*
Мой разум непостижим моему злу,
Я не признаю враждебности.
Я все еще храню это в своем сердце
Мои детские радости.
Не называй меня волшебством.
Кто хочет вырасти?
Сначала посыпьте его во все стороны,
Братство и дружба – это семя и семя.
Смотри, как я тогда расту …
Хюмейра Гюн