Yok | Yılmaz Pirinççi

Öyle çocukça hayaller değil
Adamakıllı düşler büyütüyorum seninle.
Oturup seninle memleket meselelerini tartışmak gibi

Ekmeği, tuzu uzat der gibi adamakıllı düşler büyütüyorum.
Aynı kitabı okumak gibi düşler.
Satırlarında altını çizdiğin yerlere gülümsemek
Gecenin bir yarısı açılmış yerlerini örtmek gibi

Sonra kristal kar tanelerine bakıp bakıp
Kar yüzlüm demek gibi düşler büyütüyorum

Yanağına vuran gün ışığının nasıl kutsandığını
Bir gülüşte onlarca çocuk nasıl gülümser
Görmek gibi düşler büyütüyorum seninle

Yüzümü göğsüne koyup cenneti solumak gibi düşler büyütüyorum

Bizi birlikte yazmak gibi düşler büyütüyorum
Gümüşe bandırılmış saçlarını sevmek gibi düşler büyütüyorum.
Baston yerine elini tutmak
Ağrıyan yerlerine elimi koymak gibi düşler.
Adamakıllı bizi düşlüyorum işte
Sahi çok mu adamakıllı