Son Verdim | Mustafa Kemal Erdoğan

Bunun sessizliğe vuracak olduğu bilseydim
bu dalgınlık değil
sessizliğim gökyüzünün Tanrısı olmuş
güzellik geçicidir.

Bu gelen gidişlerin, beni yolda bırakır sanma
perişanlık dakikalarında uğradığım her gasp
ahlaksızlıktır.

Öyle bir yerde bulunurum ki,
asla değemesin tenime,
şeytanla bir olmuşken…

Benim sessizliğim en büyük küfürdür göz kapaklarına….

Adını bulduğum acılarım sarar kendisini,
çaresi bende,
yüreğimde….

Ecelime sakın değmesin o edepsiz,
dua etmeye gelse,
ben toprağımdan kalkar söverim arsızlığına….

Ve bir daha menzile girmeye kalksa,
utanmaz en ağır aşağılamaları dökerim tenine
amin demeyi bilmez dizleri eğilir mi sanki secdeye ?

Kusur sa eğer dizelerim,
ben sancılıyım,
her ahlaksızlığa,
hiçliğe bedenini satan çürümüş saçların nefesi söner,
aşk diye hiç bir şey bilmedim,
bilmeyeceğim,
şimdi
ne duasını isterim ne sesini,
son verdim,
noktaların hepsini
vicdansız yüreğine kurşun bilip dizdim…

Mustafa Kemal Erdoğan