Bu yüzyılda kırk bir yıldır yıldır beraberiz diyerek güldüğünü hep hatırlıyorum Tanrım..
Biz Adem’den önce de sonra da birbirimizi sevmiştik, sakallarının arasından çirkinleşmeye yüz tutmuş bedeninle bana sert şekilde sarılmandan, bana uzaktan bakan çocuk olarak seni tanımama kadar..Beni bir yazar olarak doğurman beni neden bu yalnız bir adama dönüştürdü, bunu düşündüğüm geceler aşırı dozdan ken
dimi kaybedip, sabahında bir fahişenin koynunda olmak gibi anlamsız geliyordu bana..
Oysa ki sarıldığım tüm insanlar beni terk etti..
Sen hiç yılan ile elmanın birlikte mutlu olduğunu gördüm mü Tanrım?
Bu gece aynamı lifleyip, korkutucu sözlerimle dikiş dikeceğim..
Keşke ismim Barış olsaydı, keşke yaşadığım bu hayatın bir şiir yazacak kadar anlamı olsaydı..
– Gökhan Barış Pekşen
– Yalnızlığın keşke bir anlamı olsaydı
– 27042018