Niçin / Necdet Arslan

“Bu sıralar gözlerinden söz ediyorum ya..”

Dağlanmam içindir

Korlanmam içindir.

Konuştukça içime attıklarım içindir

Sakladıklarımı yitirme korkuları içindir

Sen aynı oldukça ve sen ayna oldukça

Kendimi senleştirmek içindir. Sende görünmem

Ve kalmam içindir

Sana baktıkça kekeliyorum ya

Düşüp paramparça olan bir kristale

Dönebileceğimi düşündüğüm içindir

Sen ötelerde süzüleduruyorsun ya

Bir arabesk şarkının nağmeleriyle

Avunmam içindir

Kanatlarına sığınmayı düşlediğim

Durup durup sana savrulduğum içindir

Dalgaları yırtarak sana yol açmak istediğim içindir

Bomboş kaldığım içindir

Yaşlandığım içindir

Ne yapsam ne etsem uykularımda

Açılan perdeleri örtemediğim içindir

Gülüşün şehnazlaştıkça fettanlaştığın içindir

Sen süslendikçe ölüp ölüp dirilen

Afrodit’leştiğini gördüğüm içindir

Adını ne zaman hecelemek istesem

Birmahzeniniçindetektadımlıkşarapolduğuniçindir

Yudumlayamadığım içindir seni

Sana sarılamadığım içindir

Ah o gözlerin yok mu senin

Bir pervane gibi etrafında döndüğüm

Yüreğimi tam orta yerinden sana uzatmak için böldüğüm

O gözlerin yok mu?

Sende saklı kalmasını istediğim bu şiirim içindir

Bir aşk okyanusuna çivilemesine daldığım içindir

Azla yetinmeyip

Tüm yükünü ve tüm suçlarını göze aldığım içindir

Bir bakışın uğruna sana her şeyimi rehin verebileceğim içindir

Ruhumu elinde tuttuğunu bildiğim o masum bakışların içindir

Ağrılarımı ancak sen durdurabildiğin içindir.

Senin adını besmele saydığım içindir

Bana ışınladığın cilvelerin içindir

Nedense ne demek istediğimi

Bilmediğim bir çıkmazda kalakaldığım

Ve yönümü yurdumu şaşırdığım içindir

Necdet Arslan