Hüzün Yüklü Yağmur Bulutları / Adem Uluçay

Sen bulutların neden ağladığını bilir misin?

Nereden beslenir

Bulutların o acılı gözyaşları

Ben tek başıma ağlasam bile

Ve gizlesem de gözyaşlarımı

O hüzünlü yağmur bulutları

Gelir beni bulurlar

Hissetmişçesine ağladığımı

Yeise kapılmış gri gökyüzünde

Onlar beni gözyaşlarımdan tanırlar

Ve gelir üşüşürler yorgun göz bebeklerime

Bu bir lisan-ı haldir

Yalnız onlar tutar incinmiş yüreğimden

Ve yalnız onlar anlar hal-i melalimden

Ki yalnız onlarlarla konuşuruz

Hüznün lisanını gizliden gizliye

Iylım ıylım hüzün akıtır göz pınarlarımız

İçin için ağlarız

Sevda yorgunu bulutlarla birlikte

Onların da sessizdir çığlıkları

Onlar da benim gibi dertli mi dertli

İmece yaparcasına ve hep birlikte

Kasvetli bir griye boyarız mavi gökyüzünü

Gözyaşlarımızla

Toprağın bağrından gelen

İniltili acı çığlığı

Eğil ve dinle

Ve o sevda yüklü hüzün bulutları

Kara suratlı toprağın çehresini

Nasıl yeşile çeviriyor

Bak ve izle

O bulutlar ki mavi gökyüzünün

Sitem dolu hüzün kutularıdırlar

Nasıl da acı şarkılar söylerler

Dokunaklı mı dokunaklı

Sağanak sağanak iniyor yeryüzüne

Sesi kısık sevda bulutlarının

Tuzlu gözyaşları

Eğil toprağa iyice bak

Toprak ana ağır bir melal yüklenmiş

Toprağın acısı dokunaklı

Sanki bir doğum sancısına yatmış

Toprak doğurdu doğuracak

Doğum sancısı da

Ölüm sancısına benziyor

Dehşetli mi dehşetli

Toprak ağlamakta haklı

O acı çekilmeden

Çocuk nasıl doğacak

Sen benim sessiz çığlığımı

Ağlayan bahar yağmurlarından tanı

Ve hüzün yağmuru koy adımı

Ardımdan ağlayarak

Bulutlar gözyaşına hasret

Başını kaldır da göğe bir bak

Gözyaşlarım buharlaşarak

Hüzün yüklü bulutlara karışacak

Sonra bereket damlalarına dönüşerek

Toprağa düşecek sağanak sağanak

Hüzün kara toprakta yeşerecek

Gök mavi yer yeşil

Hüzün umut doğuracak

Bekle ve gör

Hüzün umut olacak