Hep Bekledim | Yılmaz Pirinççi

Sana haksızlık ettiğimi düşündüğüm zamanlar oldu. Seni incittiğim,kırdığım. Yada kırdığımı düşündüğüm zamanlar. Her defasında uzun uzadıya hesaplaştım kendimle. Içimi acıtarak. Yüreğimi pişmanlıklar ateşinde kendi ellerimle yakarak yaptım bunu. Ve her defasında daha sıkı sarıldım sana. En küçük sevgi sözlerinden dağlar yarattım kendime Gözlerinin buğusundan masmavi bulutlar Sesinin şakımasından çocuklar büyüttüm senli benli. Her suskunluğunu hayra yordum Hayır olmadığını bile bile Her günahına bin sevap giydirdim Hep bekledim. Hep bekledim. Mevsimler gelip geçiyordu oysaSensiz adımladığım geceler Onlarca kez kurşuna diziyordu kıyamadığım gençliğimi Ucuz- pahalı intiharlar satılıyordu tezgahlarda Anason kokan sözlerde haraç mezat sevdalar Iki kadeh arasında yıllar satılıyordu.Gözlerin dünyaya bakan gözlerimdi benim Gözlerin ülkem Gözlerin vatanım dı Seninle herşeye hazır Seninle ölmek için ölen bir yürek taşıyordum Gözlerindeki mülteci kimliğim hiç değişmedi. Hep bir iltica talebi gibi durdu ellerinde ellerim. Ben hep Ben hep bir hiç oldum sende. Şimdi beddua edemiyecek kadar kırgınım sana. Ki zaten yüreğim elvermiyor Yaradanın gördüğünü dile getirmekte bile bunca acizken Hangi beddua ya sığdırabilirim ki.Diyecegim. Alacağın olsunŞiir ve yorum. Yılmaz PirinççiVideo& Müzik. Sümeyye DaşçıYüreğine ve emeğine sağlık değerli kardeşim…

Yilmaz Pirincci paylaştı: 27 Eylül 2019 Cuma