Gri Artıyor | Aziz Kemal Hızıroğlu

Saçların ırmağım yüzünden coşkun akardı
parmaklarımın harındandı terlemelerin
fırtınalarım sayesinde serinlemelerin

kalabalık olur muydun sevdam uğramasa
kafesler bırakır mıydı seni
konmasaydı kuşsesim omuzlarına

aşabilir miydin sarp yalnızlıkları
çağlayan boşlukları
yüreğimde köprüler kurulmasa

sevmeseydim seni böyle güzel
kim anımsardı beni hayatın uzun çölünde
mecnun yağmurlarımla

dokunuşlarımda kıtlık sözümde bereket
yüreğimde gri artıyor
kaldıkça dört duvar masalara

Aziz Kemal Hızıroğlu

*Fayton dergisi, Ocak 1998, sayı 8
*Usulca, Graf Yayıncılık, Mayıs 1998
*Tay Sökünü (Seçki), Tay Dergisi Yay, Ekim 2006