En Saf Diyez | Hüseyin Korkmaz

Geceye akan ses, şafaktan önce gidiyorum

herkes yenildin diyor bana

siniyor üstüme sılanın hasreti

ayça kırık dolanıyorken gökyüzünü karanlığı bırakıyor

biçiyor aynalardaki korkularım yüzümü, el sallıyor kırlara ovalara..

Çelik kapılarını yumrukladım sokakların bir bir kilitlediler yoksulluğu içeri

ekmek içini oyan fareleri kovdu ambarın bekçi bıyıklı rönesans kedisi

bitlenince kanım ooo çok serseri küfürler öğrendim kara sokaklarında kentin

bütün herkes gitti, yıktım duvarı ben kaldım yapayalnız tetikte

yaralandım ellerinde sevdanın

kim olduğunu bilmeden büyüttüm içimde alevli sözü..

Hüseyin Korkmaz | Bekçi Bıyıklı, Rönesans kitabından.