Şair: Fevziye Şimdi Dağların eteğinde çiğdem gibiydik Kışın ortasında baş vermeyi bekleyen. Hava üşüyordu yavaş...
İstanbul 26°C
Az Bulutlu
Kategori: Öne Çıkanlar
“Yaşam acele et diyor… yalnızlık uçurum tut beni düşüyorum sev yoksa ölüyorum…” Yaşam hep acele...
Koskoca bir ömür geldi geçiyor Kısacık bir devran süre mi bildik Zaman denen tırpan yaşam...
…ve ben seviyorum kaderi boğumlarında çizili anarşist ellerini savaşçı nasırlarının korsan çığlıkları atmasını rüzgârını yitirmiş...
Ellerini sulara bırak gittiği yere geceyle uğraşma, katıl döküm ustası sabahı kotarmak için, biten bitsin...
Bu yazıda -ki eğer şimdiye kadar okumadıysanız- tanıtımını yaparak okumanızı önereceğim kişi, şair-yazar-fotoğrafçı Adil Okay’dır....
Sırra koşan ölümlerim…. Türkülere sığan ” kardeşin duymaz el oğlu duyar” çığlığı kimin anadolu’dan harran’dan...
“Dersimiz Sevgi” adlı yapıttan… Yazar arkadaşım, Meral Kutluğ İlsever’in Baygenç yayınlarından çıkan öykü yapıtı...