Bir anı yaşamak ne kadar gerçek olabilir? | Damla Karakuş

O anı yaşarken aslında olmayı düşlediğim yerlerin düşünde olduğumu fark ettiğim anlar var şimdilerde. Bir anı yaşamak ne kadar gerçek olabilir? O anı yaşarken aslında olmayı düşlediğim yerlerin düşünde olduğumu fark ettiğim anlar var şimdilerde içimde. Yorgun hissettiğim her anın sonrası dinlendiren düşler bunlar…
.
Tencerenin başında soğanların pembeleşinceye kadar kavrulmasını beklerken aslında Cunda’da, kalpten sevgiyle birkaç dakika öylece iki kedinin oyununu izlediğim o andayım. Tuna yan sokaktan seslenir gibi balkondan sesleniyor. Bir sokağa kıvrılıp Ayna’ya ulaşacağım; ‘Gel!’ diyorum, ‘Birlikte gidelim.’ Artık şaşırmıyor. Karantina etkisi mi bilmiyorum; bana eşlik ediyor. Hiç yemesem de portakal kabuğu reçelini yine ısmarlıyorum; sanki o, masada durdukça ruhum iyileşiyor. Kalabalık ve sevgi dolu bir aile sofrasında hissi veren mis kokular sarıyor sonra. Biz her Cunda’ya uğrayışımızda kahvaltı ettiğimiz bu güzel mekanda hiç akşam yemeği yemedik. Ama bir akşamüstünde kabak çiçeği dolmasının tadına vardığımın hayalini kuruyorum bugün; elimde kabaklarım, soğanlarımı beklerken. Gün boyu ayrılamadığım bilgisayarımdan çaldığım tek zamanda. Reçel sevmem; ama portakal kabuğu reçelinin masada duruşu düşümde de huzur veriyor. İyi ki hayal kurmak diye bir şey var ve onun için kalkıp bir yerlere gitmek zorunda değilsin. Zamansız mekansız bir yolculuk bu…
.
Bugün soğanlarım pembeleşinceye kadar kavrulurken maskeli alışveriş düzeninde Tuna’nın marketten aldığı kabaklarla, kabak çiçeği dolması yediğimi düşlediğim masadan kalkıp, Cunda sokaklarında kedilerle birlikte nazar boncukları arasında dolaştım. Dolaştık. Köşedeki hediyelik eşya dükkanından buzdolabına bir magnet daha aldık. Oturduğum her masada Ayna’nın portakal kabuğu reçelinin kokusu… İşte bir o magnet, bir de reçel kokusu, Cunda’da oluşumun kanıtıydı. Sonra evime döndüm, soğanlarımın başına; pembeleşmişti. Kabakları da ekleyip karıştırmaya başladım. Burnumda hala portakal kokusu…
Bazı tatları sadece kokusu için sevmek, bu dünyaya geliş sebeplerimize ne renkli bir hikayeydi öyle…🎈

#damlusk #tbt #cunda