Ahh be Cane | Yılmaz Pirinççi

Sevmeyi sevmek diye bir şey var bilir misin?
Sana ait olmayan bir hüznü sevmek.
Sana akmamış gözyaşlarına bandırmak yüreğini.
Hiç gelmeyeceğini bile bile beklemek…
Ve her şeye rağmen mutlu olmasını dilemek ne demek bilir  misin.

Ahh be Cane
Bu hayat sensiz yaşamak için çok uzun

Oysa ne güzel yakışırdı ay ışığına yüzün
Kokun bir bilsen ne çok yakışırdı tenime.
Ve seni giyinmek ne güzel dururdu üzerimde tepeden tırnağa gülümseyerek

Dili geçmiş zamanlara düştük bak
Artık hiç bir şiir de yan-yana yazılmıyor adımız
Yürüdüğümüz yollarda bir tek benim ayak seslerim.
Sahilde paylaştığımız elmalardan sonra bir daha elma yemedim
Ve hiç kimsenin yanağına değmedi elim

Uzun uzadıya mektuplar yazardım önceleri..
En çok gözlerine bakmayı özlerdim
Bir de sıkıca sarılmayı.
Bir anda sen kokardı ellerim.

Ağzım yüzüm, sen kokardı nefesim.

Şimdi buruk tat var boğazımda.
Kekremsi bir ayrılık…
Yutkunulmayan
Her soluğumda içimi acıtan…
Kırıp döken gülüşümü
Çocukluğumu ağlatan bir şey var.

Ahh be Cane.
Bu hayat sensiz yaşamak için çok uzun.
Şuracıkta ölesim var.

Yılmaz Pirinççi